خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: هنرمندان فعال حوزه موسیقی چند ماهی است که پس از شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید ۱۹ تجربههای جدیدی را تجربه میکنند. محدودیتهای مربوط به فاصلهگذاری و رعایت موارد بهداشتی، آنها را از اجراهای زنده دور کرده و فضایی را فراهم آورده که برای خیلی از این هنرمندان دربرگیرنده تجربههایی جالب توجه و برای برخی دیگر از فعالان عرصه موسیقی روزهای تلخ و ملالآوری را فراهم آورده، آنچنانکه بسیاری از همین هنرمندان به دلیل ناتوانی در تأمین معیشت زندگی دست به فروش سازهای خود زدهاند! اتفاقی ناگوار و به شدت تلخ که خدا میداند از پس عبور کرونا چه روایتها و داستانهای تکاندهندهای را میتوان از آن استخراج کرد.
اکنون هفت ماهی میشود که از صدور اولین اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی و توقف فعالیتهای هنری کشور به دلیل پیشگیری از شیوع ویروس کرونا میگذرد. در حوزه تئاتر هنرمندان تلاشگر این عرصه نهایت تلاش خود را انجام دادهاند تا با رعایت حداکثری شیوه نامههای بهداشتی چراغ تئاتر را روشن نگه دارند و با اینکه میدانند آورده اقتصادی برایشان در این روزهای کرونایی به همراه ندارد، اما به هر دلیلی که هر کدام توجیهاتی دارد، پای کار هستند و روی صحنه تماشاخانههای مختلف هنر آفرینی میکنند.
اوضاع در حوزه سینما هم بد نیست و با وجود اینکه در گوشه و کنار اختلافات و دعواهای صنفی و اقتصادی در روزهای کرونایی همچنان تیتر یک رسانهها و نوشتارهای مجازی است، اما پرده نقرهای سینماها پیش روی مخاطبانش مدتی است روشن شده و فیلمهای متعددی در قالب اکران عمومی و اکران آنلاین برای دوستداران سینما به نمایش درآمده است.
اما در موسیقی گویا قصه دیگری در جریان است و اهالی موسیقی هرکدام به فراخور دیدگاه و گرایش هنری که در گونههای مختلف موسیقایی دارند فعلاً تمایلی برای مواجهه با مخاطبان خود ندارند و ترجیح میدهند به بهانه رعایت حداکثری شیوه نامههای بهداشتی غیر از چند کنسرت آنلاین محدود که آن هم با حرف و حدیثهای زیادی همراه شد، با مخاطبان مواجه نشوند. شرایطی که تهیه کنندگان و مدیران برنامه برخی از این خوانندگان و هنرمندان نیز در آن نقش مؤثری ایفا میکنند و با پوشش رعایت شیوه نامهها حاضر به برگزاری کنسرت با ظرفیت محدود مخاطب نیستند. کما اینکه در همان اوایل که زمزمههای برگزاری کنسرتها آغاز و حتی بلیت فروشی اینترنتی چند خواننده نیز در سایتها بارگذاری شد، مخاطبان شاهد افزایش عجیب و غریب قیمت بلیتها بودند. این اتفاق بلافاصله با واکنش رسانهای مواجه و پس از آن تهیه کنندگان را در جایگاهی قرار داد تا عطای برگزاری کنسرت را فعلاً به لقایش ترجیح دهند و از اجرای زنده صرف نظر کنند.
و این دقیقاً همان شرایطی که موضوع رعایت شیوه نامههای بهداشتی برای رفاه حال تماشاگران کنسرتها را زیر سوال میبرد و این شائبه را ایجاد میکند که تعطیلی محض کنسرتها با وجود توصیههایی که میان ستاد ملی مقابله کرونا و وزارت ارشاد مبنی بر برگزاری کنسرتها رد و بدل شده فقط ماجرای رعایت موارد بهداشتی نیست و این پول و سود بیشتر است که مخاطبان را در همان فرصت چند هفتهای پیش از ایام سوگواری محرم و صفر که به سنت هر ساله شاهد توقف اجراهای زنده در حوزه موسیقی بودیم، با تعطیلی کامل کنسرتها مواجه کرد و عملاً در نیمه نخست سال ۹۹ هیچ اجرایی روی صحنه رقم نخورد.
خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: هنرمندان فعال حوزه موسیقی چند ماهی است که پس از شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید ۱۹ تجربههای جدیدی را تجربه میکنند. محدودیتهای مربوط به فاصلهگذاری و رعایت موارد بهداشتی، آنها را از اجراهای زنده دور کرده و فضایی را فراهم آورده که برای خیلی از این هنرمندان دربرگیرنده تجربههایی جالب توجه و برای برخی دیگر از فعالان عرصه موسیقی روزهای تلخ و ملالآوری را فراهم آورده، آنچنانکه بسیاری از همین هنرمندان به دلیل ناتوانی در تأمین معیشت زندگی دست به فروش سازهای خود زدهاند! اتفاقی ناگوار و به شدت تلخ که خدا میداند از پس عبور کرونا چه روایتها و داستانهای تکاندهندهای را میتوان از آن استخراج کرد.
اکنون هفت ماهی میشود که از صدور اولین اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی و توقف فعالیتهای هنری کشور به دلیل پیشگیری از شیوع ویروس کرونا میگذرد. در حوزه تئاتر هنرمندان تلاشگر این عرصه نهایت تلاش خود را انجام دادهاند تا با رعایت حداکثری شیوه نامههای بهداشتی چراغ تئاتر را روشن نگه دارند و با اینکه میدانند آورده اقتصادی برایشان در این روزهای کرونایی به همراه ندارد، اما به هر دلیلی که هر کدام توجیهاتی دارد، پای کار هستند و روی صحنه تماشاخانههای مختلف هنر آفرینی میکنند.
اوضاع در حوزه سینما هم بد نیست و با وجود اینکه در گوشه و کنار اختلافات و دعواهای صنفی و اقتصادی در روزهای کرونایی همچنان تیتر یک رسانهها و نوشتارهای مجازی است، اما پرده نقرهای سینماها پیش روی مخاطبانش مدتی است روشن شده و فیلمهای متعددی در قالب اکران عمومی و اکران آنلاین برای دوستداران سینما به نمایش درآمده است.
اما در موسیقی گویا قصه دیگری در جریان است و اهالی موسیقی هرکدام به فراخور دیدگاه و گرایش هنری که در گونههای مختلف موسیقایی دارند فعلاً تمایلی برای مواجهه با مخاطبان خود ندارند و ترجیح میدهند به بهانه رعایت حداکثری شیوه نامههای بهداشتی غیر از چند کنسرت آنلاین محدود که آن هم با حرف و حدیثهای زیادی همراه شد، با مخاطبان مواجه نشوند. شرایطی که تهیه کنندگان و مدیران برنامه برخی از این خوانندگان و هنرمندان نیز در آن نقش مؤثری ایفا میکنند و با پوشش رعایت شیوه نامهها حاضر به برگزاری کنسرت با ظرفیت محدود مخاطب نیستند. کما اینکه در همان اوایل که زمزمههای برگزاری کنسرتها آغاز و حتی بلیت فروشی اینترنتی چند خواننده نیز در سایتها بارگذاری شد، مخاطبان شاهد افزایش عجیب و غریب قیمت بلیتها بودند. این اتفاق بلافاصله با واکنش رسانهای مواجه و پس از آن تهیه کنندگان را در جایگاهی قرار داد تا عطای برگزاری کنسرت را فعلاً به لقایش ترجیح دهند و از اجرای زنده صرف نظر کنند.
و این دقیقاً همان شرایطی که موضوع رعایت شیوه نامههای بهداشتی برای رفاه حال تماشاگران کنسرتها را زیر سوال میبرد و این شائبه را ایجاد میکند که تعطیلی محض کنسرتها با وجود توصیههایی که میان ستاد ملی مقابله کرونا و وزارت ارشاد مبنی بر برگزاری کنسرتها رد و بدل شده فقط ماجرای رعایت موارد بهداشتی نیست و این پول و سود بیشتر است که مخاطبان را در همان فرصت چند هفتهای پیش از ایام سوگواری محرم و صفر که به سنت هر ساله شاهد توقف اجراهای زنده در حوزه موسیقی بودیم، با تعطیلی کامل کنسرتها مواجه کرد و عملاً در نیمه نخست سال ۹۹ هیچ اجرایی روی صحنه رقم نخورد.